Prawo do grobu

Prawo do grobu

W pewnym sensie nieruchomością jest także… Grób. A jeśli nieruchomość, to odpowiednie rozporządzenia prawne. Prawa do grobu nie powinno się mylić z prawem do pochówku, które oczywiście ściśle się łączą tematycznie, ale są jednak inne. Lokalną pieczę nad prawem do grobu, w zależności od miejscowości, sprawują prezydenci miast, wójtowie, burmistrzowie, a także inspektorzy sanitarni. Władze miejscowości odpowiadają także za utrzymanie cmentarza. Rada miasta lub rada gminy decyduje o założeniu lub rozszerzeniu cmentarza komunalnego. Inspektor sanitarny stwierdza, czy teren przyszłego cmentarza jest odpowiedni właśnie pod względem sanitarnym. Jest pięć rodzajów grobów: ziemne, murowane, rodzinne, katakumby i kolumbaria. Pewnie niewiele osób wie, że grób niekoniecznie musi być jednym grobem przez wiele lat. Po 20 latach grób można wykorzystać do ponownego pochówku, chyba że ktoś zgłosi sprzeciw i wniesie opłatę za ponowne pochowanie zwłok. Tej kwestii nie tyczą się groby mające wartość historyczną lub artystyczną – nie wolno ich używać do ponownego pochówku. Cmentarz powinien być otoczony ogrodzeniem o minimalnej wysokości 1,5 m. Zastanawiające, czy wykonawcy owych płotów stosują się do zasad, i czy w ogóle je znają? Warto zwrócić na to uwagę podczas odwiedzin bliskich zmarłych z rodziny.